Het Novalis College is een vrijeschool. Dat betekent niet dat jij zelf bepaalt wat je wilt leren of dat we geen regels kennen.
Met het woord 'vrij' bedoelen we dat je je in vrijheid op elk vlak kunt ontwikkelen.
Je werkt niet alleen toe naar een diploma, maar leert jezelf kennen. Je leert waar je talenten en je drempels liggen, je leert jouw plek op de wereld tussen anderen innemen.
Op het Novalis ontwikkel je het denken, het doen, het onderzoeken, het maken en je sociale vaardigheden. We bieden onderwijs waarin we zowel het hoofd (denken), als het hart (voelen) en de handen (willen) aanspreken.
De thema’s en inhoud van de vakken zijn afgestemd op jouw leeftijdsfase. We nodigen jou uit om intellectueel, creatief en sociaal het beste in jezelf naar boven te halen. Door te oefenen en veel te leren ontwikkel jij je in de volle breedte en krijg jij een goede basis voor je leven.
We geven de gewone leervakken die je op elke school voor voortgezet onderwijs krijgt en daarnaast veel creatieve- en doevakken.
Iedere klas en iedere leerling is anders. In het vrijeschoolonderwijs houdt de docent hiermee rekening en past uitleg en werkvormen aan op de verschillende niveaus, leerstijlen en type leerling(en).
Bij alle periodes geldt dat deze voor alle niveaus (tenzij anders vermeld) en voor alle leerlingen toepasbaar zijn. Na leerjaar 10 zijn alleen havo/vwo nog in onze school en na leerjaar 11 alleen vwo. In de hogere leerjaren komt het voor dat voor bepaalde vakken geen periode meer is, omdat alle lesstof dan in de meer examengerichte vaklessen plaatsvindt. Onze hoofdonderwijsperiodes zijn terug te vinden bij de jaarkarakteristieken.
Het uitgangspunt is dat het didactische en het pedagogische altijd met elkaar verbonden zijn. En wel zo dat de didactiek van een docent wordt ingegeven door pedagogische vraagstukken. Wat heeft dit kind nu nodig om een stap te kunnen zetten? Wat heeft deze klas nodig om met elkaar op een prettige en constructieve manier samen te werken? Vanuit de antwoorden die je formuleert op dit soort vragen, kom je tot keuzes voor bepaalde didactische vormen of lesactiviteiten.
Vrijeschool opvoedkunst gaat over de ontwikkeling van jonge mensen. Elk leerjaar staat in het teken van een jaarkarakteristiek. Deze jaarkarakteristieken zijn ontstaan vanuit de ontwikkelingsfasen van de opgroeiende leerling en zullen in al onze lessen in meer of mindere mate zichtbaar zijn. De lesstof wordt gezien als een middel waaraan de jonge mens zich kan ontwikkelen. Vandaar de term ontwikkelingsstof.
Jaarkarakteristiek klas 7
Een zevende klasser maakt de overstap van het basis naar het middelbaar onderwijs. Opeens is alles weer wennen en nieuw en staat de leerling open voor ontdekkingen. Met een zekere onbevangenheid en verwondering benadert deze jongere de wereld.
Dit jaar staat in het teken van de ontdekkingsreizen; het leren kennen van nieuwe werelden. De zevende klasser kijkt tijdens het periodeonderwijs mee over de schouders van de renaissancemens. In de kunstvakken doen we een appèl op de eigen fantasiekrachten. De lesstof bieden we, via de logica, op een beeldende manier aan.
Bij een zevende klasser zien we de wil om te werken. Er ontstaat een wakkerheid voor feiten (waarnemen) en een eerste aanzet tot abstraheren. De vraag aan ons is om concreet te blijven. Astronomie, algebra en perspectieftekenen sluiten hier op aan. De negatieve getallen, ofwel de wereld achter ons, bieden we aan door middel van bewegingsonderwijs. Deze nieuwe ervaringen roepen vragen op en maken dat onze zevende klasser nieuwsgierig door de school stapt.
Het verkennen van grenzen en ontdekken van nieuwe mogelijkheden maken dat het eerste begin tot oordeelsvorming (redeneren) is aangezet. Er ontstaat de behoefte zich af te zetten terwijl tegelijkertijd ook de behoefte blijft aan de vertrouwde autoriteit van de docent.
Onderweg naar zelfbewustzijn en op eigen benen willen staan, ontwaakt het oordeelsvermogen en wordt er graag een mening gegeven over van alles en nog wat. Soms tref je een achtste klasser stampvoetend in de wandelgangen.
Bij een achtste klasser zien we dat de wil zich steeds beter kan richten, maar dat deze leerling nog geholpen mag worden om door te zetten en af te maken. De waarneming verscherpt en het abstracte denken begint zich te vormen. Op zoek naar verandering lopen zij steeds regelmatiger tegen de eigen stemmingswisselingen aan. Een achtste klasser durft zich af te zetten tegen de vertrouwde autoriteit. Dit alles duidt erop dat de stap naar de pubertijd gemaakt gaat worden.
Dit jaar staat in het teken van tegenstellingen en de verhoudingen van de binnen- en buitenwereld. In de lesstof pendelen wij tussen het denken en het doen. Vanuit de sympathie en antipathie nemen wij de negende klasser mee in de lesstof. Humor zetten we in als pedagogisch middel om de sfeer te verluchtigen en te leren relativeren. De negende klasser leert het denken kennen als middel om structuur aan te brengen in de eigen chaos.
Het eigen oordeelsvermogen ontwaakt en uit zich in een neiging tot zwart-wit denken, zonder nuances. De negende klasser leeft in uitersten en is nogal fysiek gericht in zijn confrontatie met zijn omgeving. Het is in deze fase dat onze leerlingen te vinden zijn bij opstootjes in de vrije ruimte.
In de onzekerheid zoekt een negende klasser steun en bevestiging in de groep. De docent is niet meer de vanzelfsprekende autoriteit, maar moet deze positie verdienen door zijn vakkennis en hoe hij zich als mens manifesteert.
Jaarkarakteristiek klas 10
Een tiende klasser krijgt meer kracht en vorm in het eigen innerlijke leven. In het oordelen ontstaat ruimte voor nuances, harmonie en ritme. Er is meer rust en een nieuwe, innerlijke, motivatie om te leren ontspringt. Dit zien wij vaak terug in de verzorging van het werk.
Dit jaar staat in het teken van het denken en de theoretische kaders. Het accent verschuift van kennis naar inzicht. De aandacht ligt op de grote lijnen en verbanden. Het is belangrijk om de theorie en werkelijkheid met elkaar te verbinden. Dat wat vanuit het denken is ontwikkeld, blijkt ook in de wereld te verschijnen. Vanuit een theoretisch kader wordt de werkelijkheid waargenomen, begrepen en beheerst. De jonge mens ontwikkelt een zekere objectiviteit ten opzichte van de omgeving. Vanuit het impressionisme ontstaat weer ruimte voor kleur en vorm.
Bij een tiende klasser zien we dat hij het oordeel meer mee naar binnen neemt en het denken als een innerlijke beweging ervaart. Door deze kloof tussen de binnen- en buitenwereld zijn eenzaamheidsgevoelens kenmerkend. Een tiende klasser ontmoeten we melancholisch sloffend door onze wandelgangen.
De tiende klas is in zekere zin afsluitend: “Ik kan nu van alles en als ik verder ga, wordt het alleen maar meer van hetzelfde”. Pas in het volgende leerjaar blijkt dat toch iets anders te liggen. Er ontstaat interesse in de mens achter de docent en een tiende klasser ontdekt dat deze mens niet zijn vak is maar dat er een vakman in de klas staat.
Dit jaar staat in het teken van de zoektocht in de weging van eigen en andermans opvattingen. De beoordeling van de waargenomen wereld hangt af van het standpunt dat je als waarnemer inneemt. Het oordeel zegt niet alleen iets over de waargenomen wereld, maar ook over de waarnemer zelf. Het middeleeuwse verhaal van de ridder Parcival staat centraal als spiegel voor de eigen zoektocht van de leerling. In de kunst is sprake van een meer persoonlijke interpretatie van de werkelijkheid (expressionisme).
Door deze ontdekkingen ervaart een elfde klasser ook eigen beperkingen waarmee hij mag leren omgaan. Het gegroeide oordeelsvermogen maakt inzicht en keuzes mogelijk. De eigen wil ontwaakt. Een elfde klasser zien wij met rechte schouders door onze school wandelen.
De keuze voor de vrijeschool (of niet) wordt nu echt een eigen keuze. Wie het alleen om een diploma gaat, kan dit elders wellicht met minder moeite halen. Er ontstaat een meer gelijkwaardige verhouding tussen leerling en docent. Een elfde klasser zoekt naar gespreksstof met de volwassene over waar zij zelf staan ten opzichte van de wereld.
Dit jaar staat in het teken van metamorfose. Het idealisme uit de elfde klas aardt zich. De twaalfde klasser mag idealen en realiteit met elkaar in overeenstemming brengen. De vraag naar het wezenlijke van de dingen speelt op en kan bijna een soort scheppend proces zijn. Eigen initiatieven, ontwerpen en projecten wekken vertrouwen in en geven zicht op het eigen kunnen. De ontwikkelingsstof van de periodevakken is beschouwelijk getint.
Deze jongvolwassene krijgt het vermogen om creatief en scheppend met de lesstof om te gaan. Zoekend naar een eigen oordeel verdiept hij zich in diverse wereld- en maatschappijbeelden. Met een open blik beweegt de twaalfde klasser zich door de school.
De twaalfde klasser zal de docent steeds meer als mens ontmoeten en zijn nieuwsgierigheid zal hem biografische vragen doen stellen. Wie ben jij? Waarom sta jij voor de klas? Heb je ooit iets anders gedaan of gewild?
Sterrenlaan 16
5631 KA Eindhoven
Copyright 2023 Novalis College | Website door Graphik